-
1 Áudentés fortúna juvát
Смелым помогает Фортуна.Стих из поэмы Вергилия "Энеида" (X, 284), воспроизводящий широко распространенное поговорочное выражение.ср. Fórtes fórtūn(a) ádjuvatЛатинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Áudentés fortúna juvát
-
2 audaces fortuna iúvat
la fortuna favorece a los audaces; la fortuna ayuda a los audaces◘ Locución imitada del hemistiquio de Virgilio ( Eneida, X, 284): Audentes fortuna juvat. -
3 juvo
jŭvo, jūvi, jūtum, 1 (juvaturus, Sall. J. 47, 2; Plin. Ep. 4, 15, 13:I.iuerint,
Cat. 66, 18), v. a. and n. [perh. root div-, to gleam; cf. dies], to help, aid, assist, support, benefit (cf.: auxilior, subvenio, opitulor).In gen.:II.qui se natos ad homines juvandos, tutandos, conservandos arbitrantur,
Cic. Tusc. 1, 14, 32:beatae vitae disciplinam juvare,
id. Fin. 1, 21, 71:aliquem omni suo studio in petitione,
id. Fam. 11, 17, 2:aliquem auxilio laboris,
id. Balb. 9:hostes frumento,
Caes. B. G. 1, 26:juvit facundia causam,
Ov. M. 7, 505:imbres arva juvantes,
id. A. A. 1, 647:(Juppiter) juvat imbribus agros,
id. P. 2, 1, 13:aliquem portuque locoque,
by receiving into harbor and house, id. H. 2, 55:nudum hospitio tectoque,
Juv. 3, 211:pectora alloquio,
Ov. P. 1, 6, 18:audentes deus ipse juvat,
id. M. 10, 586:audentes Fortuna juvat,
Verg. A. 10, 284:aliquem in aliqua re,
Cat. 68, 41.—With two acc.:aliquid Rutulos,
Verg. A. 10, 84. —Of medical assistance:qui salutari juvat arte fessos,
Hor. C. S. 63; Ov. Tr. 2, 270; Plin. 23, 1, 10, § 14: dis juvantibus or deo juvante, with God's help:me, dis juvantibus, ante brumam exspecta,
Cic. Fam. 7, 20, 2; id. N. D. 2, 66, 165; cf.:non denique quicquam aliud nisi juvantibus sacris deligunt,
Plin. 2, 7, 5, § 21.—In pass.:lex Cornelia proscriptum juvari vetat,
Cic. Verr. 2, 1, 47, § 123:viatico a me juvabitur,
Liv. 44, 22:precor, quaeras, qua sim tibi parte juvandus,
Ov. P. 4, 12 fin.:placuit sollertia, tempore etiam juta,
Tac. A. 14, 4 init. (al. adjuta):nec sola (lingua) loquendi munus implere potest, nisi juta, etc.,
Lact. Opif. D. 10, 13.— Impers., juvat, it is of use; with a subject-clause:juvat Ismara Baccho Conserere,
Verg. G. 2, 37:quid docuisse juvabat?
Ov. M. 7, 858; cf.:quid juvat esse deum?
id. ib. 13, 965.—In partic., to delight, gratify, please:juvare in utroque (in sensu et in animo) dicitur: ex eoque jucundum,
Cic. Fin. 2, 4, 14. —In this sense rarely as a personal verb: nec umquam quicquam me juvat quod edo domi;Foris... quod gusto id beat,
Plaut. Capt. 1, 2, 34:non omnis arbusta juvant humilesque myricae,
Verg. E. 4, 2:nec me vita juvaret, invisa civibus et militibus meis,
Liv. 28, 27:si nec fabellae te juvant nec fabulae,
Phaedr. 4, 7, 22:multos castra juvant,
Hor. C. 1, 23:aurem juvantia verba,
Ov. A. A. 2, 159.—In pass.:refer ad aures, probabunt: quaere, cur? ita se dicent juvari,
Cic. Or. 48, 159.—More freq. impers., juvat (aliquem), with subject-clause, it delights, pleases, I (thou, he, etc.) am delighted, take pleasure in:juvit me, tibi tuas litteras profuisse,
Cic. Fam. 5, 21, 3:juvat me haec praeclara nomina artificum... concidisse,
id. Verr. 2, 4, 6, § 12:forsan et haec olim meminisse juvabit,
Verg. A. 1, 203:juvat evasisse tot urbes Argolicas,
id. ib. 3, 282:insano juvat indulgere labori,
id. ib. 6, 135:si pereo, hominum manibus periisse juvabit,
id. ib. 3, 606:quae scire magis juvat quam prodest,
Sen. Ep. 106. -
4 audens
audens, entis part. prés. de audeo; qui ose, hardi, audacieux, résolu. - compar. audentior. - superl. audentissimus. - audentes fortuna juvat, Virg.: la fortune aide les audacieux.* * *audens, entis part. prés. de audeo; qui ose, hardi, audacieux, résolu. - compar. audentior. - superl. audentissimus. - audentes fortuna juvat, Virg.: la fortune aide les audacieux.* * *Audens, audentis, Participium. Virg. Entreprenant et hardi.\Audens, Nomen ex participio. Quintil. Illa adhuc audentiora, etc. Choses de plus grande entreprinse et hardiesse.\Audendum est. Tibul. Il se fault enhardir, et mettre au hazard.\Audendum dextra. Virg. Il fault faire un coup de sa main.\Author audendi. Virgil. Qui enhardist un autre, et l'encourage à entreprendre et faire quelque chose. -
5 juvo
jūvī, jūtum, āre (part. fut. act. jŭvātūrus и jūtūrus)1)а) помогать, поддерживать (aliquem in aliquā re C; aliquem aliquā re C, Cs, O etc.)audentes Fortūna juvat погов. V — смелым судьба помогаетviatĭco ab aliquo juvari L — получить от кого-л. продовольствие на дорогуj. aliquem portuque locoque O — предоставить кому-л. пристань и приютб) способствовать, содействовать, благоприятствовать (j. aliquid и aliquem C, H etc.; imbres arva juvantes O); облегчать ( onĕra alicujus VP)2) радовать, веселить, доставлять удовольствие, нравиться (ut juvit te cena? H)3) impers. juvat полезно, пустьquid juvat? O — к чему?4) impers. приятно, нравитсяforsan et haec olim meminisse juvabit V — может быть, когда-л. и об этом приятно будет вспоминатьsunt, quos curriculo pulvĕrem Olympĭcum collegisse juvat H — есть такие, которым нравится поднять колесницей пыль олимпийского ристалищаse j. Pt (euph.) — удовлетворять естественную надобность -
6 fortis
fortis (archaic form FORCTIS, Fragm. XII. Tab. ap. Fest. s. v. sanates, p. 348 Müll.; cf. Paul. ex Fest. p. 84; and perh. also in the form FORCTUS; v. id. s. v. horctum, p. 102; cf. Müll. ad Fest. p. 320, b), e, adj. [Sanscr. dhar-; v. forma, firmus], strong, powerful.I.Physically (rare;II.syn.: firmus, strenuus, incolumis, animosus): ecquid fortis visa est (mulier),
powerful, Plaut. Mil. 4, 3, 13:set Bacchis etiam fortis tibi vissast?
id. Bacch. 2, 2, 38: sicut fortis equus, spatio qui saepe supremo Vicit Olympia, nunc senio confectus quiescit, a powerful horse, Enn. ap. Cic. de Sen. 5, 14 (Ann. v. 441 ed. Vahl.); so,equus,
Lucr. 3, 8; 764; 4, 987; Verg. A. 11, 705.— Poet. transf.:aquarum,
Lucr. 6, 530:terrae pingue solum... Fortes invortant tauri,
Verg. G. 1, 65:contingat modo te filiamque tuam fortes invenire,
i. e. hearty, well, Plin. Ep. 4, 1 fin.; 4, 21, 4; 6, 4, 3:antecedebat testudo pedum LX., facta item ex fortissimis lignis,
Caes. B. C. 2, 2, 4; so,ligna fortissima,
Veg. 1, 24 fin.:invalidissimum urso caput, quod leoni fortissimum,
Plin. 8, 36, 54, § 130:fortiores stomachi,
id. 32, 7, 26, § 80:plantae fortiores fient,
Pall. Febr. 24, 7:fortiorem illum (pontem) tueri, Auct. B. Alex. 19, 2: castra,
Cic. Div. 1, 33, 72:aratra,
Plin. Ep. 5, 6, 10:fortiora remedia,
Tac. A. 1, 29:humeri,
Val. Fl. 1, 434:vincula,
Sen. Hippol. 34: sol (with medius), powerful, i. e. fierce, hot, id. Med. 588:fortiora ad hiemes frumenta, legumina in cibo,
Plin. 18, 7, 10, § 60:(vites) contra pruinas fortissimae,
id. 14, 2, 4, § 23.—Mentally, strong, powerful, vigorous, firm, steadfast, stout, courageous, brave, manly, etc., answering to the Gr. andreios (very freq. in all periods and sorts of composition).A.Of human beings: fortis et constantis est, non perturbari in rebus asperis nec tumultuantem de gradu deici, ut dicitur;B.sed praesenti animo uti et consilio, nec a ratione discedere,
Cic. Off. 1, 23, 80:temperantia libidinem (aspernatur), ignaviam fortitudo: itaque videas rebus injustis justos maxime dolere, imbellibus fortes,
id. Lael. 13, 47:gladiatores fortes et animosos et se acriter ipsos morti offerentes servare cupimus,
id. Mil. 34, 92:rebus angustis animosus atque Fortis appare,
Hor. C. 2, 10, 22:viri fortes et magnanimi,
Cic. Off. 1, 19, 63:vir fortis et acris animi magnique,
id. Sest. 20, 45:boni et fortes et magno animo praediti,
id. Rep. 1, 5; 1, 3:sapientissimi et fortissimi,
id. ib. 2, 34:vir liber ac fortis,
id. ib. 2, 19:horum omnium fortissimi sunt Belgae,
Caes. B. G. 1, 1, 3:fortissimus vir,
id. ib. 2, 25, 1; 2, 33, 4;3, 20, 2: hunc liberta securi Divisit medium, fortissima Tyndaridarum,
Hor. S. 1, 1, 100:vis recte vivere? quis non? Si virtus hoc una potest dare, fortis omissis Hoc age deliciis,
id. Ep 1, 6, 30:seu quis capit acria fortis Pocula,
id. S. 2, 6, 69: cavit, ne umquam infamiae ea res sibi esset, ut virum fortem decet, an honorable or worthy man, Ter. And. 2, 6, 13; cf.: FORCTIS frugi et bonus, sive validus, Paul. ex Fest. p. 84 Müll.; and:HORCTUM et FORCTUM pro bono dicebant,
id. p. 102:ego hoc nequeo mirari satis, Eum sororem despondisse suam in tam fortem familiam... Familiam optimam occupavit,
so respectable, honorable a family, Plaut. Trin. 5, 2, 9;(cf. bonus): vir ad pericula fortis,
Cic. Font. 15, 33:nondum erant tam fortes ad sanguinem civilem,
Liv. 7, 40, 2:vir contra audaciam fortissimus,
Cic. Rosc. Am. 30, 85: vidi in dolore podagrae hospitem meum fortiorem, id. Fragm. ap. Non. 527, 33:imperator in proeliis strenuus et fortis,
Quint. 12, 3, 5:virum fortem ac strenuum scio dixisse, etc.,
Sall. C. 51, 16:si fortes fueritis in eo, quem nemo sit ausus defendere,
if you had proceeded with vigor, energy, Cic. Verr. 2, 1, 1, § 3.— Poet., with dat.:fugacibus,
Ov. M. 10, 543; and with inf.:fortis et asperas Tractare serpentes,
Hor. C. 1, 37, 26:contemnere honores,
id. S. 2, 7, 86:aurum spernere fortior Quam cogere,
id. C. 3, 3, 50; Stat. Th. 10, 906.—Prov.:fortes fortuna adjuvat,
fortune favors the brave, Ter. Phorm. 1, 4, 26; cf.:fortes enim non modo fortuna adjuvat, ut est in vetere proverbio, sed multo magis ratio,
Cic. Tusc. 2, 4, 11: audendum est;fortes adjuvat ipsa Venus,
Tib. 1, 2, 16: fortibus est fortuna viris data, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 262 ed. Vahl.;for which: audentes fortuna iuvat,
Verg. A. 10, 284; and:audentes deus ipse juvat,
Ov. M. 10, 586); cf. also elliptically: sedulo, inquam, faciam: sed fortuna fortes;quare conare, quaeso,
Cic. Fin. 3, 4, 16; id. Fam. 7, 25.—Of animals (rare):C.fortes ad opera boves,
Col. 6, 1, 2:bestiae et fortiora animalia,
Lact. 6, 10, 13.—Of inanim. and abstr. things:1.ex quo fit, ut animosior senectus sit quam adolescentia et fortior,
Cic. de Sen. 22, 72:fortibus oculis,
with eyes sparkling with courage, id. Att. 15, 11, 1:fortissimo et maximo animo ferre,
id. Fam. 6, 13 fin.:animus,
Hor. S. 2, 5, 20:pectus,
id. Epod. 1, 14; id. S. 2, 2, 136:fortissimo quodam animi impetu,
Cic. de Or. 3, 8, 31:acerrima et fortissima populi Romani libertatis recuperandae cupiditas,
id. Phil. 12, 3, 7:in re publica forte factum,
id. Att. 8, 14, 2:ut nullum paulo fortius factum latere posset,
Caes. B. G. 3, 14, 8:fortia facta,
Sall. C. 59, 6; id. J. 53, 8; Liv. 26, 39, 3; Curt. 7, 2, 38:opera,
service, Liv. 40, 36, 11:consilia,
id. 9, 11, 4; 25, 31, 6; Cic. Sest. 23, 57; Tac. H. 3, 67:solatia,
id. A. 4, 8:nulla poterat esse fortior contra dolorem et mortem disciplina,
Cic. Tusc. 2, 17, 41:acerrimae ac fortissimae sententiae,
id. Cat. 3, 6, 13:oratio fortis et virilis,
id. de Or. 1, 54, 231; cf.:genus dicendi forte, vehemens,
id. ib. 3, 9, 32:non semper fortis oratio quaeritur, sed saepe placida, summissa, lenis,
id. ib. 2, 43, 183:placidis miscentem fortia dictis,
Ov. M. 4, 652:verba,
Prop. 1, 5, 14.—Hence, adv.: fortĭter.(Acc. to I.) Strongly, powerfully, vigorously (rare):2.astringere,
Plaut. Bacch. 4, 7, 25:verberare virgis uvas,
Pall. Oct. 19.— Comp.:sublatis fortius manibus,
Petr. 9:fortius attrahere lora,
Ov. R. Am. 398:ardere,
id. M. 6, 708.— Sup.:fortissime urgentes,
Plin. 9, 8, 9, § 32:rigorem fortissime servat ulmus,
id. 16, 40, 77, § 210. —(Acc. to II.) Strongly, powerfully, boldly, intrepidly, valiantly, bravely, manfully (very freq. in all periods and kinds of composition):quae (vincla, verbera, etc.) tulisse illum fortiter et patienter ferunt,
Cic. Phil. 11, 3, 7; cf.:fortiter et sapienter ferre,
id. Att. 14, 13, 3:fortiter excellenterque gesta,
id. Off. 1, 18, 61:facere quippiam (with animose),
id. Phil. 4, 2, 6:repudiare aliquid (with constanter),
id. Prov. Cons. 17, 41:bellum gerere,
id. Fl. 39, 98; cf.:sustinere impetum hostium,
Caes. B. G. 2, 11, 4:perire,
Hor. S. 2, 3, 42:absumptis rebus maternis atque paternis,
manfully made away with, id. Ep. 1, 15, 27.— Comp.:pugnare,
Caes. B. G. 2, 26, 2:evellere spinas animo an agro,
Hor. Ep. 1, 14, 4:et melius secat res,
id. S. 1, 10, 15.— Sup.:Dolabella injuriam facere fortissime perseverat,
Cic. Quint. 8, 31:restitit hosti,
Caes. B. G. 4, 12, 5. -
7 Fórtes fórtūn(a) ádjuvat
Смелым помогает судьба.Теренций, "Формион", 203.ср. Цицерон, "Тускуланские беседы", 2, 4, 11:Fortes non modo fortuna adiuvat, ut est in vetere proverbio, sed multo magis ratio. "Храбрым помогает не только судьба, как поучает старинная поговорка, но гораздо более - разумное суждение".По свидетельству Клавдия Клавдиана (Epistula ad Probinum, III(XLII)) эта мысль была высказана уже греческим поэтом Симонидом Кеосским (556-469 гг. до н. э.):Fórs juvat áudentes, Ceí senténtìa vátis.Смелому в помощь судьба - кеосский поэт возвещает.Плиний сообщает в своих "Письмах" (VI, 16, 11), что эту фразу произнес его дядя, Плиний Старший, отправляясь наблюдать ставшее для него роковым - он погиб там - извержение Везувия.Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Fórtes fórtūn(a) ádjuvat
-
8 deus
dĕus, i ( voc. sing. deus, Vulg. Psa. 22, 3 al.;I.but, dee,
Tert. adv. Marc. 1, 29; Prud. Hamart. 931; cf. Prob. Inst. Art. 532, p. 340. The nom. plur. is di and dei; dii is freq. in MSS., but prob. indicates only the length of the ī. Di alone is found in Verg. and Hor.; di and dei indifferently in post-Aug. poets.— Gen.: deōrum and deum. — Poet. also, divum or divom, Enn. ap. Varr. L. L. 5, 10, 65; Cic. N. D. 2, 2, 4; Ter. Ad. 4, 7, 28; Verg. A. 1, 46 et saep.; Hor. Od. 1, 2, 25 al.— Dat.: dis or diis, usually monosyl.; and, deis, mostly postAug.; also,DIBVS,
Inscr. Orell. 1307; 1676; 3091; 3413;and DIIBVS,
ib. 2118; 4608.—As monosyllable, deus, Plaut. Am. prol. 53: deorum, dissyl. id. ib. 45;but dĭī,
Luc. 4, 493:dĕī,
id. 4, 519:dĕīs,
Val. Fl. 7, 29), m. [root in Sanscr.: dī, div- (dyu-), to gleam: dyāus (Gr. zeus), heaven: dévas, God; cf. Gr. dios, eudia; but not theos, Curt. Gr. etym. 503 sqq.]. a god, a deity (for syn. cf.: divus, numen).Prop., Cic. N. D. 1, 22 sq.; id. Tusc. 1, 26, 65 sq.; Plin. 2, 7, 5, § 14: qualem te patriae custodem di genuerunt, etc., Enn. ap. Cic. Rep. 1, 41 (Ann. v. 116 sq. ed Vahl.): ab Jove ceterisque dis deabusque immortalibus... deorum immortalium numen, Cic. Rab. perd. 2, 5 et innum. al.—B.Special combinations.1.Forms of ejaculation:2.di,
Ter. And. 1, 4, 5; id. Phorm. 5, 1, 13:di boni,
id. And. 2, 2, 1; id. Eun. 2, 1, 19; Cic. Att. 6, 6 fin. al.:di immortales,
Plaut. Am. 1, 1, 299; id. Ep. 5, 1, 21; Ter. Eun. 2, 2, 1; Cic. Fin. 2, 28 fin. et saep.; cf.:pro di immortales,
Plaut. Am. 2, 2, 190; Ter. Ad. 3, 4, 1:di magni,
Ov. F. 6, 187:di deaeque, Plin. H. N. prooem. § 24: di vostram fidem,
Plaut. Poen. 4, 2, 78; id. Trin. 2, 4, 190; Ter. And. 4, 3, 1; 4, 4, 5 al. (for which in full:di, obsecro vostram fidem,
Plaut. Am. 5, 1, 78); cf.:pro deum atque hominum fidem,
Ter. And. 1, 5, 2; id. Hec. 2, 1, 1 al.;and ellipt.: pro deum immortalium,
Ter. Ph. 2, 3, 4.—Forms of wishing (well or ill), greeting, asseveration, etc.:C.di bene vortant,
Plaut. Trin. 2, 4, 101; Ter. Ad. 4, 7, 10;and in the order: di vortant bene,
Ter. Eun. 2, 3, 98; id. Hec. 1, 2, 121:utinam di faxint ut, ne, etc.,
Plaut. Am. 2, 1, 85; Ter. Heaut. 1, 1, 109; cf.:ita di deaeque faxint,
id. Hec. 1, 2, 27:di faciant, ut, ne, etc.,
Cic. Verr. 2, 3, 35; 2, 5, 13:di prohibeant,
Ter. And. 3, 3, 36; cf.: di averruncent, Att. ap. Cic. Att. 9, 2 A, 1; and:quod di omen avertant,
the gods forbid, Cic. Phil. 3, 14, 35:di melius faciant,
Plaut. Ps. 1, 3, 81; cf.:di melius duint,
Ter. Ph. 5, 8, 16:di meliora ferant,
Tib. 3, 4, 1:di meliora velint,
Ov. M. 7, 37;also ellipt.: di meliora,
God forbid! Cic. Phil. 8, 3, 9; id. de Sen. 14, 47; Liv; 39, 10 et saep.;and di melius,
Ov. H. 3, 125; Sen. Ep. 98 med.:dent tibi di multa bona,
Plaut. Poen. 1, 1, 80; cf. id. ib. 3, 3, 54; id. Trin. 5, 2, 28; Ter. Ad. 5, 9, 21:di te servassint,
Plaut. As. 3, 3, 64; id. Trin. 2, 2, 103 et saep.:di me servatum volunt,
Plaut. Men. 5, 9, 61; id. Trin. 4, 3, 69 [p. 565] et saep.:di te perduint (perdant),
Plaut. As. 2, 4, 61; id. Ps. 4, 7, 129; Ter. Eun. 2, 3, 10 al.; cf.:di te eradicent,
Ter. And. 4, 4, 22; id. Heaut. 3, 3, 28; and:di tibi male faciant,
id. Phorm. 2, 3, 47; Cic. Fam. 11, 21 al.:di te ament (amabunt), as a form of greeting,
God bless you! Plaut. Most. 1, 4, 27; 3, 2, 28; id. Men. 2, 2, 6 al.:ita me di ament (amabunt),
so help me the gods! Plaut. Poen. 1, 3, 30; Ter. And. 5, 4, 44 et saep.; cf.:ita me di bene ament,
id. Eun. 4, 1, 1; id. Phorm. 1, 3, 13:per deos immortales,
by the immortal gods! Cic. Phil. 3, 14:per deos,
id. Off. 2, 2 al.:cum dis volentibus,
by the gods' help, Enn. in Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 207 ed. Vahl.); Plaut. Mil. 4, 8, 41; id. Pers. 3, 1, 4; cf.:dis volentibus,
God willing, Sall. 3, 14, 19:si dis placet,
if it please the gods, Plaut. Capt. 2, 3, 94;for which: si di volent,
id. Poen. 4, 2, 88;more freq.: si dis placet, ironically or contemptuously,
an't please the gods; if you please; forsooth, Ter. Eun. 5, 3, 10; Cic. Pis. 16 fin.; Liv. 6, 40; 34, 32; Quint. 8, 3, 44; Flor. 3, 4, 1 al.:di hominesque,
i. e. all the world, every body, Cic. Fam. 1, 9, 19; Sall. C. 15, 4; Liv. 3, 17; 3, 19 al.:dis hominibusque invitis,
in spite of every body, Cic. Vatin. 16, 38; id. Q. Fr. 3, 2, 1.—Esp.1.In poets sometimes a goddess; cf. Gr. theos:2.ducente deo (sc. Venere),
Verg. A. 2, 632:audentes deus ipse juvat (sc. Fortuna),
Ov. M. 10, 586; Macr. Sat. 3, 8; cf. of Aurora, Cat. ap. Cic. N. D. 1, 28 fin.;of Alecto,
Verg. A. 7, 498 (but in all these passages, some regard deus as absol., = to theion, the divinity, Heyne ad Verg. A. 2, 632).—Of Bacchus, Verg. A. 9, 337; 1, 636.—D.In eccl. Lat., esp. the God of the Hebrews and Christians, God:II.Deus summus,
Lact. 1, 1:omnipotens,
Vulg. Gen. 17, 1 et passim. Also of the Son of God, God the Son, Christ:Deus pater et Deus filius,
Lact. 4, 29, 1; Vulg. Johan. 1, 1 al.Transf., of highly distinguished or fortunate persons:te in dicendo semper putavi deum,
Cic. Or. 1, 23, 106; cf. id. ib. 2, 42, 179:facio te apud illum deum,
Ter. Ad. 4, 1, 19:audiamus Platonem quasi quendam deum philosophorum,
Cic. N. D. 2, 12; cf.:deus ille noster Plato,
id. Att. 4, 16, 3:ubi nunc nobis deus ille magister, Eryx,
Verg. A. 5, 392:deos quoniam propius contingis (i. e. Augustus and Maecenas),
Hor. S. 2, 6, 52:deus sum, si hoc ita est,
Ter. Hec. 5, 4, 3; cf.:sum deus,
Plaut. Curc. 1, 3, 11; esp. of great patrons or protectors, a guardian god:Lentulus consul, parens deus, salus nostrae vitae,
Cic. post Red. ad Quir. 5, 11:Lentulus, cujus pater deus ac parens nominis mei,
id. Sest. 69, 144.—Hence freq. in inscriptions and on coins of the period of the empire, as an epithet of the emperors:DEO AUG.,
Inscr. Orell. 609 et saep.; cf. Nem. Venat. 71; Calp. Ecl. 7.
См. также в других словарях:
audentes fortuna juvat — foreign term Etymology: Latin fortune favors the bold … New Collegiate Dictionary
Audentes fortuna juvat. — См. Смелым Бог владает … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Audentes fortuna adjuvat — Audentes fortuna adjuvat, s. Audacem fortuna juvat … Kleines Konversations-Lexikon
Audacem fortuna juvat — Audācem fortūna juvat (Audentes fortuna adjŭvat, lat.) den (die) Kühnen unterstützt das Glück … Kleines Konversations-Lexikon
Fortes fortuna adiuvat — ( храбрым судьба помогает ) латинская поговорка, в этой или подобной форме встречающаяся у классических писателей (напр. у Теренция, Phormio 1, 4, у Цицерона, Tusculanae 2, 4, 11, у Ливия, Ab Urbe Cond. , XXXIV, 37). Она же, говорят, была… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Glück — 1. Am Glück ist alles gelegen. Frz.: Il n y a qu heure et malheur en ce monde. Lat.: Fortuna homini plus quam consilium valet. 2. Bâr d s Glück hat, fürt di Braut hem. (Henneberg.) – Frommann, II, 411, 141. 3. Bei grossem Glück bedarf man gute… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Wagen (Verb.) — 1. Das Wagen in hohen Ehren steht, wenn s geräth; kommt aber nichts heraus, so lacht man den Wagehals aus. 2. De der wâgt, de der winnt. (Ostfries.) – Bueren, 125; Eichwald, 2014; Frommann, III, 430, 290; Hauskalender, I. 3. De nêt wagt, de nêt… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Смелым Бог владает(а пьяным чорт качает) — Смѣлымъ Богъ владаетъ (а пьянымъ чортъ качаетъ). Ср. Смѣлымъ Богъ владѣетъ, полонъ силы, Полнъ отваги юной будь, Не бросай надежнаго кормила И держи прямѣе путь. К. Р. На совершеннолѣтіе *** 1 го Апр. 1886 г. Ср. Не обходится дѣло порой безъ бѣды … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire A B … … Wikipédia en Français
смелым Бог владает(а пьяным черт качает) — Ср. Смелым Бог владеет, полон силы, Полн отваги юной будь, Не бросай надежного кормила И держи прямее путь. К.Р. На совершеннолетие *** 1 го апр. 1886 г. Ср. Не обходится дело порой без беды, Ну, да русский народ ни огня, ни воды Не боится, в… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
Bis repetita placent — Liste des locutions latines Voir « Locutions latines … Wikipédia en Français